donderdag 28 februari

Vandaag wekker gezet om half 7. Kristien kwam ons een uur later halen om ons rond te tonen, de stad te laten zien en de eerste kennismaking met de Kangeroeschool bij te wonen. Natuurlijk was ik al veel vroeger wakker. Maar dus om half 8 sprongen we in de jeep van Christine en waren we onderweg. Eerst stopten we om een gsm-kaart te kopen. Want we konden nog altijd niet bellen of sms-en naar België of Suriname. We vonden niet onmiddellijk parkeerplaats en toen Christien dan in het Sranan(meest voorkomen de taal in Suriname buiten het Nederlands) vroeg of ze even de auto voor een oprit mocht parkeren beseften we dat de lingua franca toch niet het Nederlands is. Het Sranan wordt gesproken onder vrienden en op de markt. Het Nederlands wordt gesproken op school, bij officiële instanties , tussen personen die elkaar niet kennen, in winkels. Ik wil graag proberen om de taal te leren spreken.

De volgende stop was het wisselkantoor, daar konden we onze euro's voor srd's inwisselen. Daar ontdekten we dat om de dag de wisselkoers kan veranderen en dat je op je strepen moet staan. In het noorden van Paramaribo stond de koers op 4. 35. Dat wilt zeggen dat je voor 1euro, 4srd 35 cent kan krijgen. In het Zuiden(waar wij wonen) stond de koers maar op 4.30. Maar we hadden nog genoeg euro's op zak en wisselen ging voorlopig niet. Dat moesten we doen in een Cambio.

Vervolgens was het tijd om te stoppen bij de Kangeroeschool. Het was er echt prachtig met met leuke schilderijen op de muren , mooie verzorgde gebouwen en lachende kinderen. De directeur was zeer vriendelijk en toch was ik zenuwachtig. Ze maakte veel grapjes en legde uit wat de visie van de school was; 'kinderen staan er centraal'. Er was al een leerling met een heus plan voor ons schoolfeest.  Hij had het idee om een band op te richten.  Maandag konden we op school beginnen van half 8 tot half 2(gelukkig geen les op zaterdag) en we moesten niets op voorhand thuis voorbereiden. Al het werk moesten we blijkbaar op school doen. We hebben een werkgroep van 3 leerkrachten en 2 stagiaires(+de kinderen) om op te steunen. En we hebben diverse lokalen en alles wat we maar vragen tot onze beschikking.

Dan wij terug naar het centrum. Ondertussen vertelde Christien over alle leuke plaatsen die we voorbij kwamen, welke winkel waar was, de straatnamen. En we vergaten het ter plekke.
We gingen langs wat souvenirwinkel, kochten een zwembadje voor 9srd en gingen tenslotte langs de fietsenhandel naast de 'Zus en Zo'(een echt studentencafe). Daar waren super leuke mensen en muziek(jaren 70, 80, 90) De man die de fietsen verhuurden gaf ons een formulier waarop we onze gegevens moesten invullen. Hij vroeg; 'Wordt jij veel gebeld?'. 'Nee, want we hebben  dat gsm-nummer nog maar pas', antwoordde ik.  Hij wou mij gewoon graag bellen, maar ik had het echt niet door. We zijn nog naar een Javaans eethuisje geweest, een warun noemen ze dat hier. We hebben cassave(de aardappel van Suriname) met kip(hier eten ze precies alleen maar kip) en super pikante saus(10 keer zo pikant als de pikantste saus in België) gegeten.  Er was ook bakbanaan met pindasaus. Alles dus heel erg lekker en helemaal niet duur. Dan zijn we onze fietsen gaan ophalen om met de fiets terug naar ons huisje te rijden. Het zijn hier drukke banen waar veel mensen stappen en autorijden waar het niet hoort, en je links moet rijden(heel verwarrend).

We stopten bij de beenhouwer en alle verschillende winkels om de ingrediënten voor spaghetti bolognaise te maken en maakten een grote portie zodat we een deel konden invriezen.

We deden nog wat rugoefeningen en stretchen  We gingen nog wat met ons hoofd in de zon en met onze voeten in het water(in ons juist gekocht zwembadje) een glas wijn drinken op het terras.

We keken nog een aflevering van Skins in ons bed en gingen moe maar tevreden slapen.